|
Al jaren wordt er gesproken over de babyboomondernemers die – al dan niet massaal - afscheid gaan nemen van hun bedrijf. Overnameadviseurs, corporate finance afdelingen, bemiddelingsbureaus en dergelijke schoten de afgelopen tien jaar als paddenstoelen uit de grond. Een aantal bleef groeien; van de rest hoor je vrijwel niets meer.
In onze dagelijkse overnamepraktijk hebben we met ruwweg twee soorten verkopende ondernemers te maken. De eerste categorie bestaat uit dga’s die in gemiddeld 15 jaar tijd een onderneming hebben opgebouwd. Vaak zijn ze midden tot eind veertig jaar oud en vinden ze het wel mooi geweest. Niet dat ze op hun lauweren gaan rusten, maar nieuwe uitdagingen lonken. Tijd dus om het bedrijf te verkopen.
De tweede categorie zijn dan de babyboomers. Dga’s in de zestig die tientallen jaren hard hebben gewerkt. De kinderen blijken geen interesse te hebben in opvolging. Zijn er andere opvolgers? Bijvoorbeeld de bedrijfsleider? Die zit praktisch net zo lang in het bedrijf als de dga. Als hij ondernemersambities zou hebben, had dat al lang duidelijk moeten zijn.
De babyboomer is zich hiervan maar al te goed bewust. Het is een gegeven, hij heeft het geaccepteerd. Wat rest: verkopen en afscheid nemen. Of andersom, maar het moet een keer gebeuren. Daar zit het probleem. “Wat is nou het juiste moment om te verkopen?”, vraagt hij zich af. Wij zien in de praktijk veel dga’s te lang twijfelen en de verkoop uitstellen. Op hun 67ste besluiten ze dan toch maar te verkopen. Terwijl ze al 7 jaar weten dat geen dochter of zoon hen gaat opvolgen. En de afgelopen jaren op de automatische piloot het bedrijf hebben geleid.
Gevolg hiervan: het bedrijf is ingedut. Dat zie je terug in, bijvoorbeeld, de cijfers; de omzet is de afgelopen jaren vlak, de winst loopt iets terug, investeringen worden niet of nauwelijks meer gedaan. Daarnaast heeft het bedrijf geen up-to-date marketingbeleid meer met als gevolg oubollige websites en het negeren van social media. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Met alle gevolgen van dien op de waardeontwikkeling.
Advies aan deze dga’s: zoek een klankbord, iemand die wél zijn bedrijf op z’n 60ste heeft verkocht. Of ga eens te rade bij uw - inmiddels volwassen - kinderen.
Stoppen op je hoogtepunt is misschien een iets te makkelijk uit de kast getrokken cliché, maar sta er wel bij stil. Het economisch tij is van ondergeschikt belang. Wij hebben de overnamesommen de afgelopen jaren zien fluctueren, ook in het mkb, maar niet zo sterk als de buitenwereld soms doet vermoeden. En als je de afgelopen jaren goed hebt doorstaan, in combinatie met de huidige eagerness van bijvoorbeeld financiers, moet er een serieuze afweging worden gemaakt. Banken willen graag financieren, rentes staan historisch laag en private equity heeft overvolle oorlogskassen.
Genoeg food for thought dus. Rest mij u een voorspoedig 2011 toe te wensen.
Meer columns lezen?
 Marnix Messersmid is projectleider bij Marktlink Fusies & Overnames.
Marktlink Fusies & Overnames is een van de grootste onafhankelijke overnamespecialisten van het MKB in Nederland. Marktlink adviseert vanuit haar kantoren in Deventer, Gouda en Amsterdam bij ongeveer 60 overnametransacties per jaar.  Dit doet zij met circa 35 medewerkers, waaronder juristen, accountants en register valuators. Voor vragen of opmerkingen aangaande deze column kunt u contact opnemen met Marnix Messersmid op 0182- 358 222
|
|
